Normalized difference vegetation index
Canlı yeşil bitkiler, fotosentez sürecinde enerji kaynağı olarak kullandıkları fotosentez olarak aktif radyasyon (PAR) spektral bölgesinde güneş radyasyonunu emer. Yaprak hücreleri ayrıca yakın kızılötesi spektral bölgede (toplam gelen güneş enerjisinin yaklaşık yarısını taşıyan) güneş radyasyonunu yeniden yaymak için evrimleşmiştir, çünkü yaklaşık 700 nanometreden daha uzun dalga boylarındaki foton enerjisi organik molekülleri sentezlemek için çok düşüktür. Bu dalga boylarında güçlü bir absorpsiyon, yalnızca bitkinin aşırı ısınmasına ve muhtemelen dokulara zarar vermesine neden olur. Bu nedenle, canlı yeşil bitkiler PAR’da nispeten koyu ve yakın kızılötesinde nispeten parlak görünür.[4]Buna karşılık, bulutlar ve kar kırmızıda (diğer görünür dalga boylarında olduğu gibi) oldukça parlak ve yakın kızılötesinde oldukça karanlık olma eğilimindedir. Bitki yapraklarındaki pigment, klorofil, fotosentezde kullanım için görünür ışığı (400 ila 700 nm) güçlü bir şekilde emer. Öte yandan, yaprakların hücre yapısı, yakın kızılötesi ışığı (700 ila 1100 nm) güçlü bir şekilde yansıtır. Bir bitkinin ne kadar çok yaprağı varsa, bu ışık dalga boyları o kadar çok etkilenir.
NDVI, bitki örtüsü olan alanları ve bunların “durumlarını” basit ve hızlı bir şekilde tanımlamaya yönelik birçok girişimin en başarılılarından biridir ve çok spektral uzaktan algılama verilerinde canlı yeşil bitki kanopilerini tespit etmek için en iyi bilinen ve kullanılan endeks olmaya devam ediyor. Bitki örtüsünü tespit etmenin fizibilitesi gösterildikten sonra, kullanıcılar bitki kanopilerinin fotosentetik kapasitesini ölçmek için NDVI’yi de kullanılmaktadır.
Bu konudaki Çalışmalarımız gelecek yazımıda yer alacaktır.
Bir yanıt yazın